her gecenin bir vaktinde
amaçsız dolaşmayı bilmen gerekir.
arkanda yürüyene aldırmayıp,
karşından gelene gülmen gerekir.
bazen sisli karanlıkta bir el değer omzuna.
kulağına kimsenin bilmediği bir yer söyler.
“git,” der, “ancak orada bulabileceksin onu.”
“zamanı değil,” deyip geçmen gerekir.
“biraz daha ertele hazırladığın sonu.”
boş vermek kolay değildir.
her gecenin bir vaktinde
yüreğini rehine vermen gerekir.
geçmişi yaşanmamış gibi sayıp,
"keşke"yi dilinden silmen gerekir.
bazen sesler kesik-kesik ulaşır kulağına
ve bir şey ifade etmez işittiğin cümleler.
uykuyla avutursun ebedî yorgunluğunu.
ufkunu yalnızlıkla örmen gerekir,
ancak öyle anlarsın karanlık olduğunu.
öyle görünse de,
boş vermek kolay değildir.
her gecenin bir vaktinde
hiç yaşamamış gibi ölmen gerekir.
ve tüm yanıtları kalbine koyup,
kâğıdı ona boş vermen gerekir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder