Bu Kez

sonuncuya dek her seferinde aynıdır, bilirsin. 

ama

sonuncuda değişir her şey birdenbire. 

ve asla hazır 

olamazsın ona. 

farkında değilsindir çünkü

sonuncuya geldiğinin. 


...


eski bahçe kapısının

asma kilidini

belli belirsiz taktın yerine 

ve çıktın.


terk edilmiş bir

mahşer yeri gibiydi dışarısı.

sonunda küller savrulmuş ve

tanrılar dağılmıştı.

öylece 

yürüyordun.

 

üzerlerine

hayatlar kazınmış,

yaşlı duvarların sessizliği 

kulaklarını tırmalıyordu.

hepsini 

duyuyordun.

 

olanlara tanık,

çelimsiz bir rüzgâr,

kalan son toz zerrelerini de

önüne katmaya çalışıyordu.

ya da

başıbozuk akordunda

yaylı tamburun

ağzı bozuk bir kadın,

inceden bir

yürük semai söylüyordu belki de.

çaresiz, 

dinliyordun.

 

az evvel

indiğin trene

yeniden binmeyi düşünmüştün ama

aksi gibi o gitmişti.

artık senin için

yolculuk bitmişti.

bu kez

galiba 

biliyordun.




Hiç yorum yok: